zondag 14 september 2008

---

Sommige momenten worden pas echt speciaal als je er, even later, op terugkijkt.
Gisteren een jaar geleden zat ik naar de radio te luisteren, een interview + optreden van Andrew Bird. Mijn oma was er even bij komen zitten, we zaten daar tegenover elkaar. Zij in haar eigen vertrouwde luie stoel, ik op het bankje. We hoefden elkaar niks te zeggen, we zaten er gewoon en het was goed. Samen genieten van de muziek, en ik genoot ervan om te zien dat zij het mooi vond.
Ik herinner me vooral haar gezicht toen ze het nummer ‘Scythian Empire’ hoorde… ze verzuchtte toen (de stilte was even verbroken): “Goh, dit is pas échte muziek”.

Die avond was de laatste avond die ik alleen met mijn oma heb doorgebracht. Drie dagen later, in diezelfde stoel, overleed ze geheel onverwachts.
En nu, een jaar later, ben ik blij dat ik dit nog hebben mogen meemaken met mijn omaatje. Want natuurlijk blijven er veel vragen onbeantwoord, veel dingen niet gezegd maar die ene avond stilte is goud waard.

Geen opmerkingen: