Ik had vandaag eigenlijk een off- day op mijn werk. Ik had mijn hoofd er niet echt bij en het gezeik van sommige klanten maakte het er niet beter op. Ik had me al bijna neergelegd bij m'n 'verloren' dag toen de telefoon ging. Een uitermate oud klinkend vrouwtje vertelde me dat ze niet wist hoe ze haar pasgekocht koffiezetapparaat moest gebruiken. En of wij misschien bij haar langs wilden komen. Dat kon ik niet doen (zoiets gaat als een lopend vuurtje door het dorp en dan wil iedereen het) maar ze kon wel langskomen met het apparaat.
En ja hoor, even later kwam ze langs, met haar hoogbejaarde echtgenoot. Wat was nu het geval: de houder voor het koffiefilter was eruit gevallen en nu wisten ze niet meer waar het terughoorde. En ze snapten de gebruiksaanwijzing ook al niet.
Ik heb toen de 2 oude besjes op een stoel neergezet en heb hun haarfijn uitgelegd hoe hun apparaat werkt. En hoe schattig: het vrouwtje had een notitieblokje meegenomen en schreef alles op wat ik haar vertelde :P
Ook vertelde ze dat haar man morgen 90 jaar wordt en dat ze daarom veel visite over de vloer krijgen, allemaal van hun leeftijd. En dat ze daarom een beetje in paniek had gebeld, omdat waarschijnlijk niemand van hen zou weten hoe ze het ding moeten gebruiken.
Na 10 minuten had ik de twee oudjes rustig uitgelegd wat ze moeten doen en heb ze alvast een fijne dag toegewenst ;) Hopelijk gaat het allemaal goed...
Toen het vrouwtje samen met haar man de winkel uitliep zei ze nog tegen me:
"Ik zal aan je denken als ik morgen de koffie hoor pruttelen"
Awww. Hoe lief! En mijn dag was weer goed!
Soms maken kleine dingen een groot verschil :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten